Το χύμα και το εμφιαλωνένο κρασί στα καταστήματα πόσης και εστίασης.

Από την εμπειρία μου στα καταστήματα μαζικής εστίασης και πόσης , στο πρόβλημα του κρασιού δεν ευθύνονται μόνο οι καταναλωτές, πελάτες, ούτε και οι εστιάτορες αλλά και οι έμποροι του κρασιού και αυτοί οι ίδιοι παραγωγοί. Όταν δίνουν το χύμα σε μια προσφορά χαμηλή που ο εστιάτορας έχει και την δυνατότητα να το νερώσει, με το απλό σκεπτικό του μέσου πότη ότι το καλό κρασί δεν χτυπά στο κεφάλι, χωρίς να υπολογίζει στα υπόλοιπα αισθητηριακά του κρασιού και πίνοντας δύο λίτρα φεύγει νηφάλιος, γιατί το αλκοόλ είναι εκείνο που μεθά, αφού με το νέρωμα το αλκοόλ του κρασιού φθάνει στους βαθμούς της μπύρας , γιατί να μη το κάνει ο εστιάτορας; Με αυτό τον τρόπο εκμηδενίζει και το κόστος του κρασιού και κερνάει κιόλας.
Μήπως τα έξοδα στην εμφιάλωση είναι τόσο μεγάλα και πουλούν το 750mol με τόση μεγάλη διαφορά;
Μήπως κάνουμε και εμείς κάποιο λάθος και δεν ενισχύουμε τον ρόλο του οινοχόου, παρά ο κάθε εστιάτορας κάνει και τον οινοχόο πιστεύοντας ότι αυτός είναι ακόμα και σεφ και μετρ και επιχειρηματίας και τέλος πάντων παντογνώστης του χώρου;
Αφού όλοι μας ξέρουμε ότι κάποια κρασιά δεν έχουν την δυνατότητα της παλαίωσης γιατί οι έμποροι δεν τα βγάζουν στην αγορά λίγο πριν το χάλασμα σε πανέρια προσφοράς; Τι φοβούνται μη τους πέσει το κύρος;
Αυτά και άλλα πολλά ήθελα να γράψω αλλά δεν έχω την χρονική ευχέρεια και εδώ σας ευχαριστώ . Το ότι ασχοληθήκαμε με το θέμα είναι πολύ καλό, στην ενημέρωση όσων μας διαβάζουν γιατί αυτοί θα διαδώσουν τις σκέψεις μας .